07 jun Wilskracht, deugd of ondeugd?
Wilskracht, ook wel doorzettingsvermogen of uithoudingsvermogen genoemd, wat is het eigenlijk? Letterlijk betekent het , dat je het vermogen hebt om iets te willen en die wil ook vervolgens uitvoert. Maar interessanter nog vind ik de betekenis ervan in de zin van of het een deugd is of juist een ondeugd. Is het een goede eigenschap of een slechte? Moet je er zoveel mogelijk gebruik van maken, of kun je het beter laten voor wat het is? Geef je het volop de aandacht of laat je het juist los? Volgens het Taoïsme en de Chinese 5 elementen leer is het beide; één van de vele paradoxen die je tegenkomt als je je meer verdiept in het Taoïsme (lees bijvoorbeeld het boek van Wayne Dyer: De weg naar verandering). Ik vind die tegenstellingen mooi, en telkens wanneer ze me uitgelegd worden, zie ik de schoonheid ervan. Zoals laatst toen mijn Do-In docente Lilian Kluivers bovenstaande vraag voor mij ophelderde.
Ik merkte namelijk tijdens het lesgeven, dat ik met het benoemen van wilskracht worstelde, omdat het enerzijds wordt beschouwd als iets is wat je in het leven beter niet kunt inzetten (Wu Wei, doen door niet-doen*), maar anderzijds als een positieve eigenschap wordt neergezet, die hoort bij een persoon waarvan de nierenergie in balans is (gezien vanuit de Chinese 5 elementen leer). Lilian vertelde dat wilskracht een deugd is als je het inzet om met volledige overgave mee te gaan met je innerlijke stroom en een eigenschap die je beter los kunt laten als je daarmee met alle macht tegen je innerlijke stroom ingaat. Ik moest daarbij denken aan de duiklessen die ik een paar jaar geleden samen met mijn gezin nam als voorbereiding op onze vakantie naar Egypte. Voor mijn man, dochter en zoon waren de lessen een fluitje van een cent (in ieder geval kwam het zo op mij over :), maar ik moest zelf heel wat overwinnen om niet een paar meter onder het wateroppervlak in paniek te raken en als een pijl (veel te snel) naar boven te schieten. Met een flinke dosis wilskracht (én stress) heb ik uiteindelijk mijn diploma gehaald en we hebben tijdens onze vakantie ervan genoten, maar duiken behoort zeker niet tot mijn ‘flow’.
Als ik aan de andere kant aan mijn blog Hartgeschreven denk, dan gebruikte ik daarbij ook mijn wilskracht om mensen te benaderen en ze te vragen of ze mee wilden schrijven, maar in tegenstelling tot mijn duikervaring was dit juist een kracht die ik voelde op uitnodiging van het Universum. Als iemand mij in gedachten schoot, of als ik tijdens een gesprek ineens een ingeving kreeg dat dit wel een hele mooie schrijver zou kunnen zijn, dan maakte ik daar werk van. Ik stippelde geen plan van tevoren uit, maar liet het plan zich voor mijn ogen ontvouwen. De energie van deze wilskracht was zacht, warm en vloeibaar en geheel in overeenstemming met mijn innerlijke stroom; doorzettingsvermogen dat niet tegen mijn wezen inging, maar juist met mijn eigen natuur mee bewoog.
“De energie van wilskracht die je inzet op uitnodiging van het Universum is zacht, warm en vloeibaar en geheel in overeenstemming met je innerlijke stroom.”
Wilskracht, het kan een deugd zijn of een ondeugd, een goede eigenschap of een slechte, iets om vast te houden of iets om los te laten, geheel afhankelijk van de situatie waarbij je het inzet. Typisch iets van het Taoïsme (en dus ook van de Chinese 5 elementen leer) om vooral niet in termen van zwart-wit te denken, maar alles in verhouding te zien. Niets is absoluut Yin, noch absoluut Yang. En als er een gevoel van onbalans is, luister dan heel goed naar de signalen van je lichaam. Zij vertellen je haarscherp of de wilskracht die je gebruikt tegen de stroom in gaat of juist er in mee beweegt.
* Wu wei is meegaan met de stroom van het leven, met een alertheid, zodat je momenten in het leven kunt herkennen waarin het Universum je uitnodigt om te handelen. Handelen vanuit een uitnodiging en niet vanuit een innerlijke drang om een door jezelf uitgestippelde weg te bewandelen.
Geen reactie's