20 mei Eén plus één is drie

Als je mij zou vragen wat mij het meest is bijgebleven van de achterliggende twee maanden waarin we gedwongen werden afstand te houden van elkaar en nieuwe manieren moesten vinden om ons werk enigszins voort te zetten, dan is dat de waarheid die schuilt achter de formule 1 + 1 = 3. En nee, ik heb hier geen typefout gemaakt, er staat bewust een drie achter het ‘is gelijk aan’ teken. De gedachtegang achter deze bewering is – en ik heb dat niet zelf bedacht, maar kom het veel tegen in boeken die ik lees en documentaires die ik kijk – dat wanneer twee mensen hun krachten bundelen je niet een verdubbeling van de krachten krijgt, maar een verdriedubbeling. Naast de beide krachten ontstaat er namelijk een derde kracht, die groter is dan de gecombineerde krachten van de twee.

En het klopt, want er ontstaat iets heel nieuws wanneer mensen hun krachten bundelen, iets wat boven de optelsom van hun afzonderlijke kwaliteiten uitstijgt. Persoonlijk ervaarde ik dat de laatste weken in de samenwerking die spontaan ontstond met drie andere vrouwen op één van de yogascholen waar ik Qigongles geef. De maatregelen die getroffen werden om de verspreiding van het corona virus tegen te gaan hielden in dat er geen lessen meer op locatie gegeven konden worden, en we hals over kop achter de camera moesten kruipen om voor online lessen voor onze leden te zorgen. De opnames moesten bewerkt worden en soms nog achteraf voorzien van audio. omdat de geluidskwaliteit in het begin hier en daar te wensen overliet. Er werd een YouTubekanaal uit de grond gestampt en een webpagina wekelijks gevuld met nieuwe online lessen. Onze persoonlijke kwaliteiten, vaardigheden en kennis vermengden zich en vulden elkaar aan, waardoor we zelf versteld stonden van de enorm sterke stroom van energie die dat tussen ons genereerde. De kracht die daarvan uitging was groter dan de optelsom van onze afzonderlijke vermogens, waardoor binnen de kortste keren ideeën, die voor die tijd onder de oppervlakte geduldig wachtten om gemanifesteerd te worden, in een sneltrein tempo gerealiseerd werden. De samenwerking die uit nood ineens ontstond, is er eentje die blijft: een heel mooi geschenk van een periode die soms surrealistisch aanvoelde en natuurlijk ook nog niet voorbij is.

Daarnaast zal ik ook nooit de bijzondere gesprekken van de afgelopen tijd vergeten die ik heb gehad met leerlingen. De mogelijkheid om via internet live online te zijn in mijn lessen zorgde ervoor dat ‘oud leerlingen’ die verhuisd waren weer mee konden doen, zelfs van over de grens! De meest bijzondere online les was de keer dat er maar één leerling zich had aangemeld en zij aangaf dat ze eigenlijk meer behoefte had om even met me te kletsen dan in haar eentje les te krijgen. Het werd een gesprek waarin we de diepte in durfden te duiken en we van gedachten wisselden over wat deze corona tijd voor ons persoonlijk betekende. Dat gebeurde ook met een leerling (die inmiddels een vriendin is geworden) met wie ik – op anderhalve meter afstand! – mooie wandelingen in de natuur maakte. De energie stroomde in beide gevallen zonder dat we Qigong deden, omdat ons bewustzijn aan elkaar gekoppeld was via onze aandacht voor elkaar en de onderwerpen die ons na aan het hart lagen. Spirituele raakvlakken ontdekken en bespreken en daarna verlicht naar huis fietsen: nog zo’n prachtig geschenk van deze ongewone situatie.

Verbinding is wat die bijzondere formule van 1 + 1 = 3 mogelijk maakt. Zonder die plus zou er immers niets ‘hogers’ tot stand komen. En het mooie is dat die verbindingskracht altijd aanwezig is, ook tussen ons als mensen. Dat we het niet altijd ervaren, ligt aan ons onvermogen. Ons onvermogen om niet altijd bewust te zijn dat de afstand tussen ons, zogenaamd ‘afzonderlijke’ mensen, niet een lege ruimte is, maar in werkelijkheid juist een veld dat ons met elkaar verbindt.